Een oude Spaanse man zit in het vliegtuig naast een jonge Nederlandse vrouw. Ze raken met elkaar aan de praat. ‘Hij overleed tijdens de landing,’ vertelt zij aan het begin van deze raadselachtige roman. Zij heeft het kistje dat de man bij zich had mee naar huis genomen.

Hij is in de jaren zestig als gastarbeider naar Nederland verhuisd, trouwde een Nederlandse vrouw en zij kregen drie zoons. Na vijftien jaar moest het gezin verhuizen van Someren naar het noordoosten van Spanje omwille van de gezondheid van zijn vrouw.

Zij werkt bij de belastingdienst, zit niet graag alleen thuis en eet daarom vaak bij het eetcafé van de bevriende barvrouw Karen Abrams. De weekeinden gebruikt ze om mensen te bezoeken wier namen voorkomen op een lijst. Tussen de honderd namen verwacht ze de persoon te vinden die ze nodig heeft.

In afwisselende ‘hij’- en ‘zij’-hoofdstukken beschrijft Laia Fàbregas een intrigerende zoektocht. Landen is een verhaal over toeval en ongeluk, over je aanpassen in een nieuw land en over nostalgie, eenzaamheid en onvoorwaardelijke liefde.